Słodka mama – jak to się zaczęło, czyli początki cukrzycy ciążowej

Od zawsze nie przepadam za słodyczami. Nie zajadam się ciastkami i cukierkami, jak już to wolę gorzką czekoladę. Gdy byłam małą dziewczynką na częstowanie słodyczami reagowałam płaczem, a mimo to mam dziś cukrzycę ciążową. Szok. Do tej pory ciężko mi uwierzyć, że kilka razy dziennie muszę mierzyć poziom cukru we krwi.

Jakie było moje zdziwienie, gdy w 13. tygodniu ciąży mój Doktorek, pomimo braku występowania w rodzinie cukrzycy, zaczął podejrzewać ją właśnie u mnie cukrzyce ciążową. Na test diagnostycznego obciążenia glukozą 75 g (standardowo ciężarna kierowana jest na to badanie pomiędzy 24 a 28 tygodniem ciąży) poszłam nie przejmując się niczym. Bo przecież u mnie to pomyłka. No ale sprawdzić jak najbardziej nie zaszkodzi.

Oczywiście już wcześniej nasłuchałam się jak to badanie jest nie przyjemne od koleżanek, które to przechodziły. Poszłam z pozytywnym nastawieniem i oczywiście połową cytryny w torebce. Warto zapytać się w laboratorium czy można dodać do roztworu troszkę soku dla złamania słodkiego smaku.

Zalecenie Doktorka – po wynikach jak by coś było nie tak – cukrzyca ciążowa by się potwierdziła, mam zadzwonić do niego i kładziemy się na oddział w celu dalszej diagnozy.

Z ciekawością i na luzie otwieram wyniki online – i ooo nie jak to JA? Niemożliwe. A jednak. Wyniki w jednym z trzech badań dużo powyżej normy…..

W poniedziałek telefon, a w środę zagościłam ponownie na oddziale ginekologiczno-położniczym. I tak oto spędziłam kolejne 5 dni na wczasach full wypas.

Tak oto w 13. tygodniu ciąży zostałam słodziutką mamą, jak nazywali mnie na oddziale. Przede mną ukazały się długie tygodnie codziennego kucia w palce, samokontroli no i diety cukrzycowej.

Ps. Taki plus na przyszłość, że przynajmniej mogłam rozpocząć znajomość z położnymi 🙂